ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΕΜΑΣ

Κοινό Έδαφος, Κοινό Μέλλον

 

Ζούμε σε περιόδους διαρκώς αυξανόμενης πόλωσης, χειραγώγησης, διακρίσεων και κακής
επικοινωνίας, που όλα οδηγούν στη δημιουργία χάσματος στις κοινότητες και την κοινωνία στο
σύνολό της, και μελλοντική συνεργασία. Κάθε μέρα βλέπουμε οργισμένα πρόσωπα διαδηλωτών
και ενοχλητικές εικόνες, στους δρόμους, στις ειδήσεις, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Είναι
κάτι περισσότερο από εικόνες: κάθε πρόσωπο, κάθε κίνηση έχει ιστορία. Κάθε άτομο, κάθε

ομάδα είναι προσκολλημένη στην ιστορία της, η οποία συνδέεται με την ταυτότητα της ομάδας.
Αυτές οι «ταυτότητες» προκαλούν ή δημιουργούνται για να προκαλέσουν θυμό, φόβο, διακρίσεις
ή αποκλεισμό.

 

Ηερώτηση είναι "Είμαστε οι ιστορίες μας, ή όχι;" Κοιτάζοντας το σύγχρονο
πλαίσιο, είμαστε. Ωστόσο, θα μπορούσαμε επίσης να προτείνουμε ότι οι περισσότερες από τις
ιστορίες μας είναι αυτοδημιούργητες, υποκειμενικές πραγματικότητες (ή «αλήθειες»), δηλαδή
μυθιστορήματα, που παραμένουν άθικτα μέσω της συνήθειας και καθοδηγούνται από τις
προθέσεις μας, οι οποίες μπορούν να έχουν θετικούς ή αρνητικούς στόχους (π.χ. παρηγοριά,
χειραγώγηση). Στη χειρότερη περίπτωση στερούνται αυτογνωσίας και γνώσης και προωθούν τον
εγωισμό, τον διαχωρισμό, τον διαχωρισμό, την απομόνωση, τη δυνατότητα στερεοτύπων και

διακρίσεων ή αποκλεισμού.

​

Ησκέψη "εμείς εναντίον αυτών" φαίνεται να έχει γίνει ο κανόνας (πολίτης-κυβέρνηση, γηγενής-
μετανάστης, περιβαλλοντικοί ακτιβιστές-μεγάλες επιχειρήσεις, αυτοκράτορες-δημοκράτες κ.λπ.),
οδηγώντας μερικές φορές σε καταστάσεις όπου όλοι οι δεσμοί με την πολιτισμένη (συν) ύπαρξη
είναι σπασμένοι. Η παγκόσμια άνοδος του λαϊκισμού και ο συνοδευτικός παρερμηνευμένος
εθνικισμός και απομονωτισμός είναι τα πιο εντυπωσιακά σύγχρονα φαινόμενα, που οδηγούν σε
(κοινωνική) αναστάτωση και διχόνοια και αποξένωση, τα οποία δεν επηρεάζουν μόνο ομάδες
αλλά και ολόκληρα έθνη σε όλο τον κόσμο. Υπάρχει συχνά ένα τεράστιο χάσμα μεταξύ των
«αξιών» που αγκαλιάζουμε και του τρόπου με τον οποίο ζούμε και μιλάμε πραγματικά – των

κανόνων που υπαγορεύονται από κυρίαρχους λόγους.

​

 Δικαιοσύνη για όλους;

​

Αν και το Διεθνές Σύμφωνο για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα αναφέρει ότι «κάθε
υπεράσπιση του εθνικού, φυλετικού ή θρησκευτικού μίσους που συνιστά υποκίνηση διακρίσεων,
εχθρότητας ή βίας απαγορεύεται από το νόμο», οι νόμοι κατά της ρητορικής μίσους (για τη
διατήρηση της δημόσιας τάξης και την προστασία της ανθρώπινης αξιοπρέπειας) είναι δύσκολο
να εφαρμοστούν και ανάλογα με την καλή θέληση της εθνικής δικαιοσύνης. Η Ευρωπαϊκή
Επιτροπή κατά του ρατσισμού και της μισαλλοδοξίας έχει εκπονήσει εκθέσεις ανά χώρα και
αρκετές γενικές συστάσεις πολιτικής και, ως εκ τούτου, δεν υπάρχουν σκληρές υποχρεώσεις.

​

Κύριος στόχος του έργου

 

Στόχος αυτής της στρατηγικής εταιρικής σχέσης είναι η ανάπτυξη αντι-στρατηγικών και η
διερεύνηση μεθοδολογιών για την αύξηση των δεξιοτήτων αφηγηματικής επίγνωσης και τη
βελτίωση των δεξιοτήτων για τη δημιουργία εναλλακτικών, επιθυμητών, αυθεντικών αφηγήσεων
που αντιτίθενται σε αυτές τις αρχές χειραγώγησης και εχθρικής επικοινωνίας. Η παρακολούθηση
της διαδικασίας χρήσης ιστοριών είναι ένα σημαντικό στοιχείο στο σχεδιασμό του έργου, καθώς
γνωρίζουμε ότι οι ιστορίες μπορούν να συνδεθούν και να διαιρεθούν, οι τελευταίες σε περίπτωση
λανθασμένης εφαρμογής ιστοριών και αφήγησης. Εν ολίγοις: θα προωθήσουμε τον
προσδιορισμό των αυθεντικών και υποτιθέμενων συστημάτων αξίας και τους τρόπους μεταφοράς
αυτού του νέου συστήματος. Θα υποστηρίξουμε την ανάπτυξη μιας κοινής πλατφόρμας για την
εκτόνωση ή τη διάλυση αντίθετων επιχειρημάτων, ώστε να καταστεί δυνατή η συμπονετική

σύνδεση και η σχέση γύρω από κοινές αξίες.

 

Κοινοπραξία

​

​Το έργο Common Ground, Common Future είναι μια συνεργασία μεταξύ του Storytelling Centre
(Ολλανδία) , του OsloMet University of Applied Sciences (Νορβηγία), του CSI (Κύπρος), της
Asociatia Psiterra (Ρουμανία) και Youth Initiative for Human Rights – Kosovo YIHR KS
(Κοσσυφοπέδιο), και γίνεται δυνατή με την υποστήριξη της ΕΕ, στο πλαίσιο του προγράμματος

Erasmus+.